Manewry wojskowe z udziałem Strzelców Podhalańskich z 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku lub 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu, które odbyły się w Haczowie w 1937 roku.
Materiały pochodzą ze zbiorów 5 Batalionu Strzelców Podhalańskich w Przemyślu, ze szczególnym podziękowaniem dla st. chor. sztab. Tadeusza Kwolka.
5 Pułk Strzelców Podhalańskich w Przemyślu został sformowany 21 października 1921 roku. Jego historia sięga jednak listopada 1918 roku, kiedy to na terenie Włoch powstał 1 Pułk Strzelców im. Henryka Dąbrowskiego. Wszedł on w skład Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera, w której jako 4 Pułk Strzelców Polskich zasilił 2 Dywizję Górską. Po przybyciu do Polski w maju 1919 roku jako 46 Pułk Strzelców Kresowych wszedł w skład 11 Dywizji Piechoty i brał udział w wojnach o kształt granic Rzeczypospolitej z Ukraińcami i bolszewikami. Po zakończeniu wojny został 1 października 1921 roku przemianowany na 5 Pułk Strzelców Podhalańskich z dyslokacją w garnizonie Przemyśl (gdzie do 1939 roku stacjonował w koszarach przy ul. Słowackiego) i podporządkowany dowódcy 22 Dywizji Piechoty Górskiej. Święto pułkowe ostatecznie ustalono na dzień 14 sierpnia. W czasie wojny obronnej 1939 roku Pułk wraz z całą 22 Dywizją Piechoty Górskiej wszedł w skład Armii “Kraków”, gdzie w Grupie Operacyjnej “Śląsk” stanowił jej północną flankę. Walczył m.in. w okolicach Olkusza, Miechowa, Działoszyc, Owczar, Staszowa, Jaślan. W wyniku okrążenia i braku możliwości prowadzenia dalszych działań Pułk został rozwiązany dnia 18 września. W lipcu 1944 roku został ponownie odtworzony w okolicach Jasła w ramach Armii Krajowej, jednak po opanowaniu tych terenów przez Armię Czerwoną został ponownie rozformowany. Obecnie jego tradycje i ciągłość dziedziczy 5 Batalion Strzelców Podhalańskich w Przemyślu.
2 Pułk Strzelców Podhalańskich w Sanoku był jedynym pułkiem Okręgu Korpusu X sformowanym od początku istnienia na ziemiach polskich. Jego formowanie rozpoczęło się 31 października 1918 roku na bazie austriackiego Pułku Strzelców nr 32 w Bochni. 9 grudnia 1918 roku utworzony został I batalion z dyslokacją w Sanoku, za około tydzień II batalion w Bochni, a wiosną 1919 roku III batalion w Nowym Targu. I batalion brał czynny udział w działaniach podczas wojny polsko-ukraińskiej na froncie w okolicach Krościenka, Zagórza, Chyrowa, Rawy Ruskiej, Tarnopola i Gajów Dytkowieckich w okolicach Brodów. W tym czasie II batalion broniła granicy na Spiszu. W lipcu 1919 roku Pułk skierowany został na Pokucie celem strzeżenia granicy z Rumunią. Wiosną 1920 roku nastąpiło połączenie wszystkich batalionów i wejście Pułku w skład I Brygady Górskiej. W wojnie z bolszewikami walczył początkowo w okolicach Dubna i Sławeczna, następnie wziął udział w wyprawie kijowskiej obsadzając północne przedmieścia Kijowa. W czasie odwrotu wsławił się obroną Brześcia n. Bugiem. Następnie walczył o Kock, Łuków, Siedlce, Sokołów, Białystok, Gródek, uczestniczył w zdobyciu Grodna. 6 grudnia 1920 roku Pułk powrócił do Sanoka, dowództwo ulokowano w koszarach przy ul. Mickiewicza. Pułk stacjonował w Sanoku do września 1939 roku, kiedy otrzymał przydział mobilizacyjny do Armii Łódź i zajął pozycje obronne w okolicach Olkusza na linii Klucze-Bolesław.